Tips voor een gemakkelijker toeleiding naar werk

Onderzoeksinstituut Movisie organiseerde een bijeenkomst waarop mensen uit de uitvoeringspraktijk van de Participatiewet bij elkaar kwamen. Aan de hand van een aantal casussen bespraken zij welke gevolgen jongvolwassenen kunnen ondervinden van een te strikte interpretatie van maatregelen en vooral welke oplossingen er mogelijk zijn om schrijnende gevallen te voorkomen. De bijeenkomst leidde tot de volgende aanbevelingen:

  1. Hulpvragen zijn vaak complex. Om met die complexiteit te kunnen omgaan, zijn verschillende vormen van kennisuitwisseling nuttig. Bijvoorbeeld casusoverleg, intern tussen klantmanagers of in de keten tussen verschillende betrokken hulpverleners. In veel gemeenten gebeurt dit nog steeds niet. Of: één regisseur die vanuit verschillende invalshoeken/disciplines voor een bredere blik kan zorgen.
  2. Om maatwerk te realiseren, moet ook aan allerlei randvoorwaarden worden voldaan. Bijvoorbeeld: maatwerk kost meer tijd dan standaardoplossingen. Klantmanagers moeten dus de tijd krijgen om die te kunnen bieden. Ook samenwerking met andere partijen in de keten kost tijd.
  3. Probeer waar mogelijk in te zetten op preventie.
  4. De omstandigheden van jongeren veranderen. Een eenmaal genomen besluit (bijvoorbeeld over de scholingsplicht) kan door veranderende omstandigheden minder goed uitpakken. Het is dus belangrijk om de vinger aan de pols te houden en eventueel het besluit daarop aan te passen.
  5. Om het gat tussen leefwereld en systeemwereld te overbruggen, zouden ervaringsdeskundigen een grotere rol moeten spelen. Idealiter zouden zij in zoveel mogelijk gemeentelijke afdelingen actief moeten zijn en voor hun inzet betaald moeten worden. Zorg als gemeente ook voor voldoende budget hiervoor.
  6. Versterken van het netwerk van de jongeren, bijvoorbeeld door het inzetten van buurtcoaches.

Zie verder: Publicatie par. 6.3.2 en de publicatie van Movisie, Jongvolwassenen en de participatiewet: welke oplossingen zijn mogelijk? (2021)